-
1 шӱгычмӧ
шӱгычмӧГ.: шӹгӹзӹмӹ, сӹгӹзӹмӹ1. прич. от шӱгынчаш2. прил. лущёный; очищенный от шелухи скорлупы, кожуры и т. дШӱгычмӧ пурса лущёный горох;
шӱгычмӧ пӱкш лущёный орех.
3. в знач. сущ. лущение; чистка, очистка от шелухи, кожуры, скорлупы и т. дУрын пӱгыльмӧ шӱгычмыжым ӧрын ончем. Удивлённо наблюдаю за лущением шишек белкой.
-
2 шӱгычмӧ
Г. шӹ гӹ́зӹ мӹ, сӹ гӹ́зӹ мӹ1. прич. от шӱ гынчаш.2. прил. лущёный; очищенный от шелухи скорлупы, кожуры и т. д. Шӱ гычмӧ пурса лущёный горох; шӱ гычмӧ пӱ кш лущёный орех.3. в знач. сущ. лущение; чистка, очистка от шелухи, кожуры, скорлупы и т. д. Урын пӱ гыльмӧ шӱ гычмыжым ӧ рын ончем. Удивлённо наблюдаю за лущением шишек белкой. Ср. сӱ вызымӧ, шӱ гычмаш.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > шӱгычмӧ